Zoersel gaat Europees: ontdek hoe het kan

Inne Clinckers is afdelingshoofd bestuur & beleid bij het lokaal bestuur Zoersel en projectcoördinator van een aantal Europese projecten (o.a. Interreg 2-zeeën en Horizon2020). Erik Fuhlbrügge is beleidsmedewerker bovenlokaal beleid & participatie en als Noord-Zuidconsulent eveneens projectcoördinator van een aantal internationale projecten (o.a. in het lokaal bestuur Zoersel). Samen vormen zij een tandem en mocht de redactie van Subsidiemanager hen interviewen in het kader van Europese subsidies.

 

Hoe zijn jullie gestart met Europese projecten?

We zijn begonnen met een DEAR-project gericht op onze Noord-Zuid-werking. Vanuit het ene project zijn we zo naar het andere gegaan. Dit komt onder andere ook door een goede samenwerking met partners. Partners zijn zeker niet altijd lokale besturen. Om een voorbeeld te geven, KAMP C is een partner die vaak terug komt en waardoor we in verschillende projecten rolden. Maar ook consortiums en ledenorganisaties zoals ALDA en Climate Alliance kunnen mogelijke partners zijn of linken leggen naar mogelijke partners. Ondertussen hebben we al een hele lijst van projecten.

Welke projecten zijn dat dan? Welke projecten hebben jullie binnen welke programma’s?

Inne & Erik: Er is een grote diversiteit, ook in moeilijkheidsgraad, maar om een idee te geven:

• Interreg 2-zeeën
• Erasmus+
• Horizon2020
• een aantal LEADERs
• Town twinning - CERV
• ....

Er is hierbij ook een diversiteit in de rollen die we hierin opnemen. In sommige projecten zijn we effectief de leadpartner, in andere projecten zitten we vooral als demo in het consortium. Ook moeilijkere programma’s zoals Horizon2020 zijn hierdoor mogelijk. Netwerken is belangrijk om verder te bouwen. Vaak geldt het principe: ons kent ons. Het criterium om mee te (mogen) doen, is vaak subjectief en berust vaak op sympathie voor elkaar. Kijk maar naar onze Hongaarse en Cypriotische partners.

De criteria om iets in te dienen zijn natuurlijk objectiever, maar om mee in consortiums of grotere projecten te worden meegevraagd, daarvoor zijn eerder subjectieve criteria van toepassing, zoals het hierboven vermelde principe “ons kent ons”, positieve ervaringen uit het verleden, weten welke partners waarmee bezig zijn, welke landen er nog nodig zijn voor een project, enz.

Hoe past Subsidiemanager in dit verhaal? Hoe gebruik je Subsidiemanager op vlak van Europese subsidies?

Inne & Erik: We zoeken via thema’s in de subsidiezoeker en checken wat binnen ons meerjarenplan past. Het voordeel is dat alles op één plek staat. De info is elders wel beschikbaar maar dan moet je goed weten waar overal te zoeken. Subsidiemanager werkt drempelverlagend door de Nederlandstalige (programma)fiches in de plaats van de elders beschikbare (Engelstalige) informatie. De fiches zijn dan ook behapbaar, maar toch allesomvattend. Andere bronnen zijn vaak gefragmenteerd. Je moet dan zelf nog de informatie verzamelen terwijl je nu alles in één fiche voorhanden hebt. Wat voor ons bijvoorbeeld een belangrijk criterium is om mee te doen aan een project, is het percentage cofinanciering. In Subsidiemanager haal je dit er vlot uit waardoor we makkelijk kunnen oordelen of een subsidie haalbaar is of niet. Mede door de fiches in Subsidiemanager kunnen we collega’s warm maken om mee in het subsidie-avontuur te stappen.

Hoe vind je partners en hoe geraak je in partnerschappen?

Inne & Erik: Het is belangrijk dat je niet zit te wachten, want het komt niet vanzelf. Vanuit andere projecten en internationale netwerkmomenten kan je zeker goede partnerschappen aangaan. Subsidiemanager is een goed hulpmiddel, maar je moet hiernaast constant netwerken! Je moet met je projecten ook naar buiten komen. Als niemand weet waarmee je bezig bent, kan ook niemand je meevragen voor een subsidieproject.

Met de Impact Wizard kan je trouwens de maatschappelijke impact van je project zichtbaar maken. Dit doen we voor de opbouw van het dossier.

Kunnen jullie tips geven om het goed te laten draaien? Wat is belangrijk?

Inne & Erik: Je duidt best één iemand aan die het trekt, maar het moet wel organisatiebreed gedragen en aangepakt worden. Het beheer van het project hou je best in tandem, projectmanager én inhoudelijk trekker, vast.

Daarnaast organiseren wij per kwartaal intern een “Denktank subsidies”. Dit gebeurt dienstoverschrijdend voor mensen die interesse en/of ervaring hebben in de materie. Dit is zeker een aanrader!

Wat als een Europese aanvraag dan niet lukt, is dat demotiverend?

Inne & Erik: Nee, know-how en ervaring opdoen is belangrijk. Het belangrijkste is dat je eruit leert. Je weet op voorhand dat niet elke aanvraag lukt. Maar de kennis die je in-house opbouwt, mede door samen nieuwe projecten uit te werken, is een grote meerwaarde. Het is soms trial & error en bovenal is het een groeitraject. Maar de ervaring komt sowieso van pas. Als je ziet dat Vlaanderen de manier van aanvragen overneemt van Europa, dan kunnen we er alleen maar voordelen uithalen.

Dat is een hele mooie afsluiter. Dankjewel voor deze interessante praktijkgetuigenis. We hopen dat dit als inspiratie kan dienen voor andere lokale besturen die nog twijfelen of zich niet durven wagen aan het Europees speelveld!